sobota, 26 września 2015

Zimowy zygzag

Jakoś pod koniec maja stwierdziłam, że na zimę trzeba by uszyć coś ciepłego. Zakochałam się w tym przepięknym merino w drobny wzorek, ale cena powaliła mnie na kolana. Z ciężkim sercem odłożyłam belę na półkę i starałam się o niej zapomnieć. Kilka tygodni później zupełnym przypadkiem w internecie trafiłam na to same merino w trochę bardziej przystępnej cenie. Kilka kliknięć myszką i dzień później trafiła do mnie paczka z tym cudem. Merino jednak musiało odczekać swoje - bałam się je pociąć ;) 


W końcu na początku sierpnia, po szczególnie dotkliwych chłodach przyszedł czas na powiększenie mojej garderoby o ciepły top. Wybrałam model New Look 6150 - wcześniej uszyłam model bez rękawów i z kopertowym przodem, tym razem zwykłą bluzkę z długim rękawem (musiałam przedłużyć rękawów). Rozmiar 16 wydawał mi się odpowiednim aż do momentu kiedy przymierzyłam gotową bluzkę... była ogromniasta! Wisiała na mnie i wygladała okropnie. Przy okazji rozciągnęłam też dekolt przy wszywaniu pliski.


Rozpoczęłam mozolne prucie szwów. Nie było to łatwe bo nitka dobrana została perfekcyjnie, ale się udało. Zwęziłam bluzkę po bokach, poprawiłam szwy ramienia, zwęziłam rękawy i wykończyłam dekolt od nowa, tym razem wcześniej stabilizując brzeg i przyszywając część pliski ręcznie. Teraz wygląda to o wiele lepiej. Niestety dolny brzeg wyciągnął się przy jego wykończaniu i od miesiąca mam w planach skrócić bluzkę o 5 cm tym samym poprawiając ten brzeg... Może kiedyś mi się uda to zrobić ;)


Mimo niedociągnięć bluzka ta noszona jest przeze mnie bardzo często. Jest ciepła i mięciutka i bardzo fajnie się nosi. Zdjęcia jak widać zostały zrobione w Wellingtońskim Zoo. Skorzystałam z okazji żeby zmienic scenerię bo zazwyczaj na blogu widzicie moje podwórko ;) 

Perspektywa... Niestety w rzeczywistości mam tylko 160 cm :)
Wykończenie dekoltu
I kilka zdjęć z Zoo. Mam słabość do ogrodów zoologicznych, pewnie pozostałość z czasów licealnych kiedy z kumpelą chodziłyśmy na wagary do wrocławskiego zoo. Było po drodze do szkoły więc czasami zdarzała nam się wysiąść kilka przystanków wcześniej ;) Szczególnie fajnie było tam w styczniu czy w lutym kiedy byłyśmy jedynymi osobami w całym zoo. Te wellingtonskie jest malutkie ale ma bardzo fajny wyluzowany charakter. No i można tu odwiedzić ptaszki kiwi :)









piątek, 11 września 2015

Projekt bardzo specjalny

Bardzo specjalny bo uszyty na specjalną okazję i dla bardzo ważnej dla mnie osoby! Olę poznałam kiedy byłyśmy na studiach - uczyłyśmy się na tym samym wydziale, ale spotkałyśmy się w pracy. Były wspólne imprezy i wspólne podróżowanie... Bardzo szybko się zaprzyjaźniłam i z Olą, i z jej chłopakiem. Teraz dzielą nas wody Pacyfiku, ale mimo to utrzymujemy regularny kontakt.


W czerwcu Ola wyszła za mąż. Mimo najszczerszych chęci nie udało mi się zorganizować wycieczki do Polski. Dlatego postanowiłam, że prezent ślubny będzie wyjątkowy. Chciałam zrobić coś własnoręcznie i dla nich obojga. Szybko przyszedł mi na myśl quilt. W poszukiwaniu wzoru - miało być kolorowo i nowocześnie - trafiłam na magazyn Patchwork & Quilting (Vol 24 No 4) Znalazłam tam quilt o nazwie Meadow Tracks zaprojektowany przez Emmę Jean Jensen - polecam zajrzeć na jej konto na Instagramie po quiltowe inspiracje! Quilt spodobał mi się ze względu na prostotę i nowoczesność. A skoro nigdy wcześniej nie szyłam nic na taką skalę, prostota miała dość duże znaczenie ;)

No i zaczęło się... Najpierw wyprawa po materiały, potem ich mierzenie i cięcie - 260 kwadratów! Potem dwa szwy na każdą parę i cięcie przez środek żeby mieć dwukolorowy kwadrat. Prasowanie, przycinanie, zszywanie i ponowne prasowanie. Przycinanie, zszywanie i prasowanie... Nie wszystko wyszło idealnie równo, ale nie sądzę, żeby Ola miała mi tego za złe ;)


Samo szycie szło w miarę bezproblemowo i przyjemnie - bardzo szybko widać efekty w zszywaniu tych kwadratów razem. Chwilę zajęło mi zdecydowanie się na kolejność poszczególnych kolorów ale jak już się zdecydowałam to samo szycie poszło sprawnie. Na spodnią część wybrałam miłą w dotyku flanelę, a wypełnienie to miękka i cieplutka wełna.


Przeszylam ten quilt po szwach, a robiąc to dorobiłam się zakwasów w ramionach! Już wiem po co quilterom rękawiczki ;) Do tego doszła lamówka, która zostałam po jednej stronie przyszyta maszynowo a po stronie kolorowej już niestety ręcznie - zajęło mi to praktycznie cały dzień. Za szyciem ręcznym ja akurat nie przepadam, ale zależało mi na ładnym wykończeniu. Po skończeniu miałam oczywiście zrobić piękne zdjęcia - najlepiej na zewnątrz, może na plaży lub chociażby na podwórku za domem... Niestety pogoda spłatała mi psikusa i lało u nas nieustannie przez kilka dni a quilt musiał byc wysłany więc zdjęcia nie dość że w środku to jeszcze w kiepskim świetle...











A to już zdjęcie od Oli i quilt na łóżku docelowym. Wiem, że prezent się spodobał i mam nadzieję, że będzie miło grzał w zimowe noce! I tak sobie myślę, że mi też by się przydał taki quilt na moje moje łóżko ;)

Pages - Menu