niedziela, 28 sierpnia 2016

Zimowy grzeniec

Nigdy nie zgadłabym, że taka cieniutka mieszanka merino i nylonu może tak grzać! Całe szczęście, że uszyłam z niej sukienkę z długim rękawem! Grzała mnie przez całą zimę i pewnie niedługo pójdzie w odstawkę bo wiosna już tuż tuż.


Sukienka to model 118 z Burdy 10/2012 - bardzo popularny model, czemu się zupełnie nie dziwię! Uszyłam już kiedyś z tego wykroju sukienkę, nigdy nie pokazaną na blogu - niestety połaczenie wybranej tkaniny i wybranego rozmiaru okazało się fatalne i w sukience nie dało się za bardzo oddychać ;) Tym razem rezultat jest o wiele lepszy. Przy użyciu owerlocka ten model szyje się go błyskawicznie. Ze względu na dość rozciągliwą dzianinę ominęłam zamek i zaszewki, pogłębiając za to wcięcie w talii. Do tego skróciłam ją o jakieś 10 cm. I tyle! Jedyne o czym zapomniałam to zapasy na szwy! Sukienka jest więc trochę obcisła. Po zrobieniu tych zdjęć zaopatrzyłam się w porządną halkę i sukienka od razu lepiej się układa.


Podziękowania dla Olgi za zdjęcia - nawet w dalekiej Nowej Zelandii można znaleźć rodaczki i do tego takie co szyją! Sukienka jest w ciągłej rotacji od dwóch miesięcy i sprawdza się idealnie na tutejszą zimę :)








niedziela, 21 sierpnia 2016

Płaszcz na zimę

Na polskich blogach królują oczywiście letnie sukienki, szorty i spódniczki. U mnie, na południowej półkuli pomału kończy się zima. Mimo że zima w Wellington nie jest aż tak dokuczliwa jak w Polsce to jednak czasami daje troche popalić. Głównie przez wysoką wilgotność powietrza i mroźne wiatry prosto z Antarktydy. Ta zima jednak była w miarę znośna bo uszyłam sobie płaszcz :)


Wykrój na płaszcz pochodzi z Burdy 12/2012 - model 104. Przyciągnęł mnie do niego nieco militarny styl, asymetryczne zapięcie, długość i wysoki kołnierz. Niestety akurat tego numeru nie mam w kolekcji, ale wykrój jest dostępny w formacie PDF na amerykańskiej stronie Burdy. Bardzo lubię takie wykroje - szczególnie gdy używam kleju w taśmie ;) Zazwyczaj o wiele sprawniej mi idzie sklejanie i wycinanie niż przerysowywanie wykroju z arkuszy. Co do samego wykroju - wszystko do siebie pasowało i mój jedyny problem to w zasadzie standardowy problem z wykrojami z Burdy - bardzo kiepskie instrukcje. Wprawdzie lepsze niż "zszyj ze sobą kawałki płaszcza" ale marginalnie. O ile w wypadku prostszych wykroi nie jest to aż tak ważne, to przy bardziej skomplikowanych jest to bardzo irytujące. Ostatnio dużo szyłam wykroi nie-burdowskich i zaczęłam doceniać klarowne i dokładne instrukcje. Przy szyciu tego płaszcza kierowałam się głównie własnym doświadczeniem.


Zdecydowałam się na rozmiar 44 zamiast mojego normalnego 42 co okazało się dobrą decyzją. Przed szyciem właściwym uszyłam sobie też wersję próbną z kawałka materiału który okazał się być bardzo kiepskiej jakości.  O ile ogólnie plaszcz całkiem dobrze się układał na ciele i nie wymagał wielu poprawek, to rękawy wymagały zmian. W mojej próbce nie mogłam za bardzo ruszać i podnosić rąk. A że płaszcz ma nie tylko dobrze wyglądać, ale musi być też funkcjonalny to zabrałam się za szukanie rozwiązania. Po kilku dniach i znalezieniu tego postu *wszystko stało się jasne. Problemem okazała się za wysoka i za szpiczasta główka. Rozwiązaniem było utrzymanie tej samej długości krawędzi główki przy jednoczesnym jej zaokrągleniu. W efekcie wysokość główki została zmniejszona o ok 3-4 cm. Moje manipulacja na karteczkach samoprzylepnych pokazuje jak zmodyfikowałam wykrój. Modyfikacja jak najbardziej udana bo rękami mogę teraz machać w każdą stronę! Poza tym dodałam 1,5 cm długości do przednich bocznych paneli żeby dodać odrobinę wiecej miejsca na biust. Taki mały trik bez konieczości robienia poprawnego FBA (Full Bust Adjustment czyli modyfikacji na pełny biust). 

*niestety blog jest po angielsku, ale bardzo polecam - szczególnie właśnie ten post. Najlepszy w sieci jeżeli chodzi o rękawy! Poza tym autorka jest bardzo kreatywna i ma trzy przesłodkie córki, które artystyczno-naukowe zainteresowania odziedziczyły po mamie.


Materiał to mix wełniany o bliżej nieznanym składzie. Grzeje więc wełna to głowny składnik, a nie tylko dodatek. Strona lewa i prawa prawie identyczne więc przy wycinaniu wykroju poszczególne części oznaczałam taśmą malarską z zapisaną nazwą danego kawałka i numerami szwów. Znacznie ułatwiło mi to szycie bo łącznie z podszewką ten model ma ponad 40 elementów. Oryginalnie podszewka miała być intensywnie żółta ale niestety okazało się, że moja tkanina jest zdecydowanie zbyt delikatna. Nawet delikatne ciągnięcie zostawiało ślady więc pod nożyczki poszła jedwabna taffeta która okazała się strzałem w dziesiątkę! Wciąż jest śliska, fantastyczna w dotyku i w moich ulubionych kolorach. Zgodnie z wykrojem podszewka powinna mieć zakładkę w tylnej części - powinna, ale w rzeczywistości dodatkowy luz jest tylko w dolnej części. Nie wiem czy to wina moja czy wykroju. Do tego dodatki - cudowne metalowe guziki, flizelina do płaszczy i poduszki wszyte w ramiona.


Jestem z siebie oczywiście bardzo dumna ale nie obyło się tutaj bez kilku błędów. Po raz pierwszy szyłam dziurki odszywane. Świetny tutorial przygotowałą Kinga więc odsyłam Was tutaj. O ile szyje się je zadziwiająco łatwo to ciężko mi było zrobić dwie takie same! Moje dziurki są więc lekko koślawe. Niestety nie pomyślałam, zeby porobić zbliżenia. Z innych rzeczy do poprawki - zamiast słuchać się burdy i podklejać flizeliną tylko odszycie, teraz bym usztywniła całe centralne panele. Niestety po 2 miesiącach noszenia trochę się odkształciły. Mimo wszystko jak na pierwszy płaszcz to chyba nie jest źle, co?






niedziela, 7 sierpnia 2016

Zielone cętki

Na blogu pustki i cisza... Czas to chyba zmienić, bo nowych uszytków zdecydowanie u mnie nie brakuje tylko weny do pisania brak. Ale zanim wena wróci, w tak zwanym międzyczasie, wrzucam więc na szybko zdjęcia kolejnej wersji Kimono Tee od Marii Denmark. Trzecia o ile się nie mylę, chociaż jakby liczyć też sukienkę to czwarta. Pewnie nie ostatnia ;)


Bluzka powsrała z kawałeczka dzianiny kupionej w ramach pamiątki z małej wycieczki samochodowej. Spodobał mi się bardzo jej kolor - przepiękny zielonkawo-morski w lamparcie cętki. Niestety nie udało mi się wycentrować wzoru na przedniej części. Bluzka uszyta została w styczniu więc nie pamiętam dlaczego nie upewniłam się, że wzór się dobrze uklada. Szkoda, bo prezentowała by się o wiele lepiej. Więcej pisać nie mam za bardzo co. Bluzka rozmiar M + 10-cio centymetrowa modyfikacja na pełny biust. Dół i rękawki podłożone i podszyte podwójną igłą, pliska częściowa wykończona ręcznie.  I tyle ;)





Pages - Menu